سگ پامرانین
سگ های پامرانین جزو محبوب ترین نژاد های سگ کوچک در ایران و جهان میباشد. پامرانین ها بعلت صورت و چهره خندان و بامزه و پشم های نرم و پر بسیار افراد را جذب می کنند. با آمار برگرفته از تیم سایت چارپا سگ مالتیز و پامرانین ها و سگ های تریر در ۳ سگ محبوب بین ایرانیان می باشد. سپس شی واوا ها یورکی ها و شیتزو ها.
اما بپردازیم به پامرانین‌ها که نژادی شجاع، پرانرژی و سرزنده و شاد هستند، یکی از بهترین سگ‌های خانگی به حساب می‌آیند و می‌توانند به عنوان حیوان خانگی چابک یا کارآمد آموزش ببینند. این نژاد اغلب شخصیتی برون‌گرا دارد که این برون‌گرایی نسبت به اندازه جثه‌اش بسیار زیاد است! با آموزش صحیح و داشتن خانه‌ای پر از محبت، پارمرانین به سگی مهربان و همراهی سرگرم کننده برای سال‌های طولانی تبدیل خواهند شد.
سگ پامرانین‌ها از دسته بزرگ نژادهای سگ سورتمه هستند و شبیه به سگ‌های برفی کوچک به نظر می‌رسند. این نژاد می‌تواند سگ نگهبان فوق‌العاده‌ای باشد زیرا هر اتفاق عجیبی را با هاپ هاپ کردن‌های تیز و بلند به شما هشدار می‌دهد.
زمانی که می‌خواهید توله را انتخاب کنید، همیشه حداقل یکی از والدین او را ببینید تا به خلق و خوی توله پی ببرید. توله‌ای را انتخاب کنید که خلق و خویی متوسط و متعادل داشته باشد. هجومی بودن یا خجالتی بودن ویژگی‌هایی است که به راحتی در این نژاد قابل رفع شدن نیست و ممکن است تا بزرگسالی آن‌ها ادامه پیدا کند.
با سگ پامرانین آشنا شوید
مشخصات ظاهری پامرها
وزن:
1.5 تا 3 کیلوگرم
قد:
18 تا 30.5 سانتی‌متر
امید به زندگی:
12 تا 16 سال
نوع پوشش موهای بدن:
دو لایه پوشش مو دارد، پوشش زیرین از موهایی کوتاه تشکیل شده که در زیر لایه‌ای از موهای بلند قرار گرفته‌اند و موهای کوتاه محافظ می‌کنند. موهای حساسیت‌زا.
خصوصیات اخلاقی پامرانین‌ها
سگ پامرانین ظاهر دوست‌داشتنی و شادی دارند و خلق و خویشان نیز با ظاهرشان هم‌خوانی دارد. این سگ‌ها با شخصیت برون‌گرای خود دوست دارند که از همه چیز سر در بیاورند. پامرانین‌ها باهوش و با ذکاوت هستند و عاشق جلب توجه هرکسی هستند که به آن‌ها توجه کند. آن‌ها عاشق این هستند که در آغوشتان بنشینند، بوس بدهند و بازی کنند. پامرانین‌ها حیوانات خانگی بسیار خوبی برای کسانی هستند که دوست دارند جنب و جوش بیشتری در خانواده داشته باشند.
پامرانین‌ها به هاپ هاپ کردن معروف هستند. اگر این عادت خیلی زود در آن‌ها مهار نشود، به احتمال زیاد در طول کل زندگیشان ادامه خواهد داشت. این هاپ هاپ‌ها برای بعضی از خانواده‌ها شاید مهم نباشد اما برای کسانی که در آپارتمان زندگی می‌کنند یا سر و صدا اذیتشان می‌کند، آموزش در همان ابتدا مهم‌تر از هرچیزی است.
شاید این نژاد جثه کوچکی داشته باشد اما آن‌ها خودشان را نگهبان خانواده می‌دانند و از کسانی که دوستشان دارند محافظت می‌کنند.
سطح انرژی سگ پامرانین
اگرچه سگ پامرانین انرژی خوبی دارند، اما این انرژی بیش از حد یا غیر قابل کنترل نیست. بعد از کمی بازی، آرام می‌شوند و زندگی با آن‌ها راحت می‌شود. به آن‌ها اتاقی بدهید که بتوانند در آن بدوند و یا آن که برای یاد دادن ترفندهایی به آن‌ها هر روز وقت بگذارید. کمی اسباب‌بازی برای جویدن و همراه بودن با انسان کافی است تا همه نیازهای این سگ کوچک برای شاد بودن تامین شود.
سگ پامرانین و رابطه خوب با کودکان
پامرانیان‌ها را نمی‌توان بهترین نژاد برای کودکان کم سن و سال دانست. به دلیل اندازه جثه و شخصیشان، ترجیح می‌دهند که با بزرگسالان همراه باشند که برایشان ایمن‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر هستند. اگر کودک خردسالی آن‌ها را اذیت کند، با سرعت می‌روند، ناراحت می‌شوند و می‌ترسند.
پامرانین‌ها بر خلاف ظاهر بی‌پروایشان، سگ‌های ظریفی هستند و هرگز نباید با شدت و خشونت با آن‌ها بازی کرد، آن‌ها را انداخت و یا گرفت. کودکانی که سنشان بیشتر است و یاد گرفته‌اند که با سگ‌ها چطور رفتار کنند، با این نژاد رابطه خوبی خواهند داشت.
سگ پامر و رابطه خوب با سایر سگ‌ها
پامرانین‌ها (معمولاً) نژاد ترسو و خجالتی نیستند و با سایر حیوانات و غریبه‌ها به راحتی ارتباط برقرار می‌کنند. به همین دلیل باید مراقب باشید که به سگ‌هایی نزدیک نشوند که ذاتاً هجومی و خشن هستند و می‌توانند به آن‌ها آسیب برسانند.
پامرانین‌ها به صورت ذاتی سگ‌های محافظ و نگهبان هستند و اگر سگ غریبه‌ای در قلمروی خود ببینند به شدت پارس می‌کنند. اگر زمانی که کم سن و سال هستند، با سگ‌های مختلفی مواجه شوند، می‌توانند یاد بگیرند که با آن‌ها به خوبی کنار بیایند.
موریزی سگ پامرانین
سگ پامرانین موریزی دارند اما برای اکثر خانواده‌هایی که این نژاد را نگهداری می‌کنند، موریزی مسئله بزرگ و دشواری نیست زیرا پامرانین‌ها سگ‌های بسیار کوچکی هستند. به خصوص در زمان تغییر فصل ممکن است موهای بیشتری را در اطراف خانه پیدا کنید یا زمانی که موهای او را شانه می‌کنید و یا با دستتان نوازش می‌کنید متوجه می‌شوید که موها به راحتی جدا می‌شوند و می‌ریزند. با رسیدن به موها و مراقبت از آن‌ها، این ریزش مو به حداقل می‌رسد و قابل کنترل خواهد بود.
از آن جایی که سگ پامرانین دو لایه پوشش دارند و بدنشان از موهای زیادی پوشیده شده است، باید چند بار در هفته موهای آن‌ها را برس کنید. این کار زمان زیادی لازم ندارد و تجربه خوبی نیز برای شما و کوچولوی پشمالویتان خواهد بود. برای این کار به یک برس موی سگ با اندازه متوسط نیاز خواهید داشت که به راحتی بتوانید عمق موها را هم شانه کنید و سگ اذیت نشود.
برس را روی تمام سطح موهای بدن سگ بکشید و این کار را 3 بار در هفته انجام دهید تا موها گره نخورند و ریزش به حداقل برسد.
همچنین می‌توانید سگ پامرانین را یک بار در ماه یا کمتر از یک بار در ماه حمام ببرید. اگر او را بیشتر از این میزان حمام کنید، پوستشان خشک می‌شود. از شامپوی ملایمی استفاده کنید که مخصوص سگ‌ها است.
زمانی که کم سن و سال‌تر هستند به پاهایشان دست بزنید تا عادت کنند و بعدها گرفتن ناخن برایشان مشکل نباشد. هر دو هفته یک بار ناخن‌هایشان را کوتاه کنید. از خمیردندان مخصوص سگ یا اسپری دهان برای تمیز کردن دندان‌هایشان استفاده کنید تا دندان‌ها جرم نگیرند و سلامت دهان آن‌ها حفظ شود.
میزان واق زدن سگ پامرانین
سگ پامرانین عاشق واق زدن هستند و با صدایشان زیاد ارتباط برقرار می‌کنند. اگر به آن‌ها فرمان‌های خاص مانند “ساکت” یا “واق نکن” را از دوران تولگی یاد ندهید، بعید است که بتوانند عادت واق واق شیبه جیغ جیغ کردن را کنار بگذارند. اما با آموزش میتوان آموزش اصولی و تخصصی.
آموزش پذیری / نکاتی برای آموزش دادن
سگ پامرانین ممکن است نسبت به دستشویی کردن بیرون از خانه سرسخت و لجوج باشند، به خصوص اگر هوا خوب نباشد یا حیاط جای جذابی برای آن‌ها نباشد. به همین دلیل بهتر است به آن‌ها دستشویی کردن روی پد را هم یاد بدهید تا اگر هوای بیرون بد بود داخل خانه روی پد دستشویی کند، نه روی فرش مورد علاقه‌یتان.
زمانی که سن و سال آن‌ها کم است، آن‌ها را فقط به قسمت کوچکی از خانه محدود کنید تا کاملاً یاد بگیرند که در جای درستی دستشویی کنند، سپس می‌توانید به مرور جای آن‌ها را گسترش دهید. آن‌ها را با تشویث مثبت ترغیب به یادگیری کنید.
اگر واق کردن سگ برایتان مشکل به حساب می‌آید، زمان بیشتری را بگذارید تا به پامرانین دستورهای توقف واق زدن را یاد بدهید. علاوه بر این، بهتر است که آن‌ها را از سایر سگ‌هایی که واق می‌کنند دور نگه دارید تا عادت‌های بد را یاد نگیرند؛ البته تضمینی وجود ندارد که این کار مانع از پارس کردن آن‌ها شود.
توله سگ در اولین سال تولد، باید با صدها انسان مختلف مواجه شود. همیشه مطمئن شوید که سگتان احساس امنیت می‌کند و تحت حفاظت است. اجازه ندهید که سایر افراد با توله سگتان خشن رفتار کنند یا او را وحشت‌زده کنند. به آن‌ها این امکان را بدهید که تجربیات مثبتی از کودکان و افراد غریبه داشته باشند. اجتماعی شدن در سن و سال کم مانع از بروز مشکلات در آینده خواهد شد.
همچنین باید به سگ پامرانین خودتان این اجازه را بدهید که زمانی را با سایر سگ‌ها سپری کند. البته باید فقط به آن‌ها اجازه بازی با سگ‌هایی را بدهید که یا خیلی مهربان هستند و یا هم‌اندازه و هم‌جثه توله‌سگتان هستند. در غیر این صورت، ممکن است در معرض آسیب قرار داشته باشند. داشتن یک تجربه بد از سگی بزرگ و وحشی می‌تواند تا ماه‌ها، مهارت اجتماعی شدن آن‌ها را متوقف کند.
به توله‌سگتان فرمان‌های اطاعت کردن را زیاد یاد بدهید. پامرانین نژادی بسیار باهوش است و با مداومت و تشویق مثبت در آموزش، می‌تواند میزان زیادی ترفند و فرمان را یاد بگیرد.
چگونه به سگ پامرانین خود غذا بدهم؟
به سگ پامرانین باید حتماً غذاهای خام و طبیعی بدهید. آن‌ها موجودات زنده‌ای هستند که دستگاه گوارششان را از “گرگ” به ارث برده‌اند (بله، حتی پامرانین 2 کیلویی شما هم از نژاد گرگ است). غذاهای فراوری شده به مرور زمان بیشتر از آن که برایشان مفید باشد، مضر است.
غذاهای خام برای آن‌ها طعم بهتری دارد. مواد اولیه این غذاها ساده‌تر است، برای سلامت آن‌ها مفیدتر است و موهای آن‌ها را زیبا و براق نگه می‌دارد، آن‌ها را راضی و خوشحال می‌کند و در نهایت برای شما هم به صرفه‌تر است (مقرون به‌صرفه و عالی!). برای اطلاعات بیشتر در مورد غذای خوب، سالم و خام برای سگ، این صفحه را کلیک کنید.
به طور کلی برای غذای سگ (به خصوص اگر اصرار دارید که غذاهای بسته‌بندی شده و پلت به او بدهید)، حتماً اطمینان حاصل کنید که گوشت‌های به کار رفته در مواد اولیه غذا سالم بوده باشد و غذا پر از افزودنی‌ها و موادی که نمی‌شناسید نباشد. همچنین باید از دادن دانه‌ها و طعم‌دهنده‌های مصنوعی به سگ خودداری کنید. همان‌طور که مراقب هستید که چه غذاهایی به بدن خودتان وارد می‌کنید، باید مراقب این همراه پشمالوی کوچکتان هم باشید.
خوراکی‌هایی که نباید به سگ پامرانین بدهید
ذرت
شربت ذرت
گلوتن گندم
تمامی دانه‌ها
انواع رنگ غذا
هیدروکسی‌انیسول بوتیله‌شده (BHA – نوعی افزودنی غذایی)
دی‌بوتیل هیدروکسی تولوئن (BHT)
چربی‌های تصفیه شده
فرآورده‌های گوشتی (گوشت‌های کم کیفیت که از حیوانات احتمالاً بیمار یا گوشت‌های تاریخ مصرف گذشته و … تهیه شده‌اند)
مونوسدیم گلوتامات
سویا
نیترات‌ها
روغن نباتی
برنج خرد شده
پروتئین نخود
غذا دادن به توله پامرها
به طور کلی، زمانی که توله 8 تا 12 هفته سن دارد، نیاز دارد که 3 تا 4 بار در روز غذا بخورد. حتماً باید به توله به همان میزان که غذا نیاز دارد غذا بدهید، نه بیشتر. موقعی که به دنده‌های آن‌ها دست می‌زنید باید بتوانید آن‌ها را احساس کنید اما نباید قابل مشاهده باشند. همچنین زمانی که از بالا به او نگاه می‌کنید باید بتوانید دور کمر آن را ببینید.
غذا دادن به پامرانین بالغ
از 6 ماهگی به بعد باید شروع به کاهش میزان غذای پامرانین کنید تا خود را با برنامه غذایی پامرانین بالغ وفق دهد. از آن جایی که پامرانین‌ها مستعد ابتلا به قند خون پایین (هیپوگلیسمی) هستند، بهتر است که در تمام طول زندگی این نژاد، 3 بار در روز به او غذا بدهید.
عادت کنید که به این کوچولوی پشمالویتان هر روز در ساعت مقرری غذا بدهید. باید هر روز یک دوم یا سه چهارم پیمانه غذا را در سه وعده به پامرانین بدهید. توصیه می‌شود که باقی مانده غذاهای سفره را به او ندهید یا نگذارید دیگران به او غذا بدهند، زیرا این کار باعث می‌شود که عادت کند غذا گدایی کند و همچنین دچار اضافه وزن و مشکلات سلامتی شود. این قانونی است که باید از همان ابتدا از سوی شما برای پامرانین اعمال شود و همه اعضای خانواده و دایره اجتماعی که با پامرانین شما در ارتباط هستند هم باید از آن پیروی کنند.
فراموش نکنید که میزان غذایی که به سگ می‌دهید، بستگی به اندازه، وزن، سن، جثه، متابولیسم و میزان فعالیت او بستگی دارد. اطمینان پیدا کنید که سگتان و نیازهای فردی او را به خوبی می‌شناسید، به خصوص در مورد غذا دادن به او.
بیماری‌های پامرانین
موارد زیر از رایج ترین مشکلات سلامتی پامرانین‌ها می‌باشند:
هیپوگلیسمی: به وضعیتی گفته می‌شود که در آن میزان قند خون سگ به شکل غیرعادی پایین می‌آید. هیپوگلیسمی موجب بروز مشکلاتی در سطح انرژی و مشکلات شناختی سگ می‌شود.
مشکلات چشم: به خصوص برگشتگی مژه‌ها به درون چشم و آنتروپیون (پلک پایینی چشم به طرف داخل بر‌می‌گردد).
در رفتگی استخوان پاتلا: جابجا شدن محل طبیعی کشکک زانو.
کلاپس نای: وضعیت مزمنی که در آن نای به آرامی و به مرور از درون باریک می‌شود. در نتیجه باعث بروز سرفه خشک، ناتوانی در فعالیت و گرفتگی نفس او می‌شود.
ریزش مو: مسائلی زیادی می‌توانند عامل ریزش مو در پامرانین‌ها باشند از جمله آلوپسی اندوکرین (Alopecia X)، عدم رسیدگی مناسب به موها، مشکلات مربوط به کبد یا کلیه.
کم‌کاری تیرویید: این وضعیت نوعی خودایمنی است که سیستم ایمنی به تیرویید حمله می‌کند و باعث کاهش تولید هورمون تیرویید می‌شود. این مشکل می‌تواند باعث ریزش مو، خارش و قرمز شدن پوست، افزایش وزن و از بین رفتن عضلات شود.
پامرانین‌های بامزه
پامرانین‌ها حیوانات خانگی بامزه و سرگرم‌کننده‌ای هستند. اگر تصمیم گرفته‌اید که یکی از آن‌ها را به خانه بیاورید، باید گفت که از طبیعت شاد آن‌ها و بامزگی‌هایشان که شبیه به گرگ‌ها هستند، شگفت‌زده خواهید شد. آیا به تازگی توله پامرانین به خانه آورده‌اید؟ از طریق کامنت‌های زیر، نظر سوال پیشنهادتون را برای علاقه مندان به پامر ها بیان کنید.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.